Selektif Mutizm (Seçici Konuşmazlık ) Nedir?
Selektif Mutizm, dil gelişiminde veya becerisinde eksiklik olmamasına rağmen, bireyin kendini rahat ve güvende hissetmediği sosyal ortamlarda konuşmamayı tercih etme durumu olarak tanımlanır. Bu durumun temelinde bazen utangaçlık, bazen korku gibi farklı nedenler yatabilir.
Seçici konuşmazlık genellikle %1'den az bir oranda görülür ve kızlarda erkeklere oranla daha sık rastlanır. Bu durum genellikle 2-4 yaşları arasında başlar ve nadiren ergenlik dönemine kadar devam eder. Genellikle kendi kendine düzelme eğilimindedir ve zamanla sıklığı azalır.
Seçici konuşmazlık belirtileri arasında göz kontağı kurmamak, sessiz kalmak veya kısa cevaplar vermek bulunabilir. Bireyler genellikle jestler, mimikler veya tek heceli kelimelerle iletişim kurmayı tercih ederler. Aynı zamanda utangaçlık, ayrılık kaygısı, sosyal izolasyon ve psikosomatik rahatsızlıklar da görülebilir.
Bu durumu tetikleyen sebepler arasında taşınma, sosyal izolasyon, ailedeki kaygıya yatkınlık, travmatik anılar, dayak ve cinsel istismar gibi faktörler sayılabilir. Tedavi sürecinde aile, okul, uzman danışman ve psikiyatristin birlikte çalışması önemlidir. Tedavi, kaygıyı azaltmayı, özgüveni artırmayı ve bireyin sosyal ortamlarda rahat etmesini amaçlar.
Seçici konuşmazlık tedavisi için ailenin katkısı da büyük önem taşır. Aile, bireyin durumunu anlamalı, destek olmaya hazır olduklarını göstermeli ve bireyin sosyal becerilerini güçlendirecek aktiviteleri teşvik etmelidir. Aynı zamanda, çocuğa baskı yapmadan, onun rahat hissettiği aktivitelere katılma fırsatı sağlanmalı ve iletişim becerilerini geliştirmesi için teşvik edilmelidir.
